قدس آنلاین- پرندگان مهاجر بی‌نوا خودشان را از سرمای کشنده سیبری به ایران می‌رسانند تا چند روزی را میهمان گرمای سرزمینمان باشند، اما تعداد زیادی از آن‌ها هرگز دوباره سیبری را نمی‌بینند و این اتفاق غم انگیزی است. به شمال ایران که وارد می‌شوند، پراکنده می‌شوند تا خود را به تالابی برسانند، اما در حال حاضر وضع تالاب‌های ما هم خراب است، ولی چاره‌ای ندارند و باید زمان مهاجرت را با هر شرایطی که شده سپری کنند.

در این میان شکارچیان فرصت طلبی هستند که تا می‌توانند از شرایط به وجود آمده استفاده می‌کنند؛ آن‌ها بخت این را دارند که شاهد مهاجرت ۲ یا ۳ میلیون پرنده به سرزمینشان باشند؛ پس دست به کار می‌شوند، اما برای اینکه بتوانند از حداقل زمان حداکثر بهره را ببرند، دیگر تنها به استفاده از اسلحه‌های شکاری بسنده نمی‌کنند و با استفاده از تورهای هوایی در زمین‌های کشاورزی خود به شکار چند صد تایی پرنده‌ها بر می‌خیزند تا با فروش گوشت این پرندگان بیچاره، پول قابل توجهی به جیب بزنند و به این ترتیب جایی مثل فریدونکنار، کشتارگاه پرندگان مهاجر نام گرفته است.

آنهایی که دل در گرو طبیعت و حیات وحش دارند، بارها و بارها از این وضع نالیده‌اند و اقدام جدی را از مسئولان ندیده‌اند، اما خوشبختانه اکنون به کمک شبکه‌های مجازی و کانال‌های تلگرامی این صدا بلندتر شده است و نشنیدن آن دیگر شدنی نیست. در چند روز گذشته عکسی از دام‌های هوایی صیادان در شبکه‌ها دست به دست شد که تا حدودی عمق فاجعه را به نمایش گذاشته است. با مخابره چنین تصاویری سرانجام محمدجواد حشمتی، معاون قضایی دادستان کل کشور در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم خبر از باز شدن پرونده جلوگیری از نسل‌کشی پرندگان مهاجر بویژه در شمال کشور داد که خبر خوبی برای دوستداران محیط زیست و حیات وحش است.

برای اینکه کشوری در حوزه حیات وحش بدنام شود، مخابره همین عکس دام‌گاه‌های هوایی کافی است و قبل از اینکه پرنده‌های بی‌نوای بیشتری کشته شوند، باید جلو این نسل‌کشی گرفته شود. انجام این امر هم از توان سازمان محیط زیست خارج شده است. باید نهادها و سازمان‌های مختلف دست به دست هم بدهند و این بدنامی را از نام شمال کشور و بخصوص فریدونکنار بردارند. اگر فردی مشکل مالی دارد نباید بهانه‌ای بشود برای کشتن پرندگانی که به ما پناه آورده‌اند. فراموش نکنیم که در مناطق دیگری از کشور هم پرنده وجود دارد و مردمِ نیازمند هم زندگی می‌کنند و اگر نیاز مالی بهانه کشتارها بشود دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد آمد.